Henryk Mieczysław Gierszyński

(Gerszyński) Ur. 11.1.1848 Sandomierz, syn. Jana, pisarza szkoły powiatowej i Karoliny Migurskiej h. Nagody. (brat młodszych: Jana Erazma, Józefy Izabelli, Ignacji, Michaliny i Romana. Wujowie Wacław, Wincenty i Walenty byli powstańcami listopadowymi. w 4 Pułku Piechoty Liniowej. Henryk uczył się w gimnazjum w Warszawie, gdzie brał udział w demonstracjach patriotycznych w 1861 i słynnej Mszy za zamordowanych. Rodzina przeniosła się do Piotrkowa Trybunalskiego i tam zastało Henryka powstanie. Walczył ze spisą w ręku w oddziale Taczanowskiego, schwytany przez Moskali został z racji młodego wieku odesłany do domu, pozostając pod nadzworem policyjnym. W 1866 udało mu się wydostać za granicę do Krakowa, następnie Wiednia, Triestu, Wencji, Liworno i Paryżu. Tam dostał się na studia medyczne na Sorbonie i później pracował w zawodzie lekarza osiadając w Ouarville. Ożeniony w 1878 z Marią Bukowską stworzyli dom, który stał się wyspą polskości we Fracji, wspierając licznych emigrantów. Działał w Ligii Polskiej, Związku Wychodźstwa Polskiego, przyjaźnił z Ludwikiem Mierosławskim, który był świadkiem jego ślubu. korespondował z Muzeum Polskim w Raperswilu, socjalista, krzewiciel idei Piłsudskiego. Miał czwórkę dzieci: Stanisława, Marię, Karolinę i Henryka. Zmarł 9.11.1930 w Paryżu. Pochowany na cmentarzu w Ouarville.